Diverse partijen trekken conclusies over werkzaamheden en verplichtstellingen. Het gaat hier altijd om mensenwerk, een computer kan hier weinig mee. Wij geven een korte uitleg over het verplichtstellingsbesluit en halen een recent voorbeeld aan ter verduidelijking.
De werkgever is geen partij bij totstandkoming van het verplichtstellingsbesluit en wordt daarom als objectief uitgelegd. De zogenoemde cao-norm wordt toegepast, kort gezegd: niet wat er wordt bedoeld, maar wel wat er letterlijk staat. Zo letterlijk dat het hof het woordenboek er regelmatig bij pakt.
Het ging in de zaak Primus Wafer Paper B.V. versus het bedrijfstakpensioenfonds voor de zoetwarenindustrie om de vraag of Primus onder de verplichtstelling valt. Primus maakt ouwel, het eetbare papier dat dient als bijvoorbeeld bodem bij kokoskoeken. De ‘finishing touch’ zeg maar. Ouwel is niet genoemd in het verplichtstellingsbesluit, maar toch valt ouwel volgens het fonds en de kantonrechter onder de reikwijdte.
In het verplichtstellingsbesluit staat namelijk onder artikel 1 sub b:
(…) ‘fabrieksmatig bloem en/of andere grondstoffen tot beschuit, toast, knäckebröd, biscuit, biscuitfiguren, koekjes, banket, koek en wafels verwerkt, ongeacht de soort’.
Oordeel van het hof
Het hof oordeelt:
- (…) ‘Bpf Zoetwaren verwijst naar de definities van ouwel in de diverse woordenboeken en wijst erop dat de Engelse benaming voor ouwel ‘wafer’ is. Primus verkoopt de ouwel als eetbaar logo voor brood en als eetbare flyer en deze producten vallen onder de producten genoemd onder b van het verplichtstellingsbesluit, aldus Bpf Zoetwaren. Primus betwist dat gemotiveerd en stelt dat ouwel qua naamaanduiding, ingrediënten, bereidingswijze en uiterlijk geen wafel of soort wafel is’.
- (…) ‘Alle door Primus geproduceerde producten zijn naar het oordeel van het hof geen wafels in de betekenis die daaraan naar gewoon taalgebruik toekomt. In de Van Dale wordt een wafel omschreven als ‘een baksel uit een wafelijzer’. Nog daargelaten het debat dat partijen in dit verband voeren over het verschil in grondstoffen (bloem/meel of aardappelzetmeel), duidelijk is dat de ouwelproducten die Primus maakt en verkoopt niet worden gebakken in een wafelijzer’.
- (…) ‘Het enkele feit dat er in een product een bepaalde grondstof voorkomt, kan niet bijdragen aan de vergelijkbaarheid van de producten. Anders zou ieder product waarin in dit geval de grondstof aardappelzetmeel voorkomt (zoals soepen en sauzen), vergelijkbaar zijn en onder de werkingssfeer van het Verplichtstellingsbesluit vallen. Dat is geen aannemelijk rechtsgevolg’.
Als het tot het hof moet komen om tot de bovenstaande inzichten te komen, concluderen wij dat de beoordeling of een bedrijf onder een verplichtstellingsbesluit valt de komende tijd werk voor experts blijft. Dit vraagstuk is achteraf goed te volgen, maar de ervaring leert dat hoeveel data er ook beschikbaar is, de menselijke uitspraak toch regelmatig verrast.
